Της ζωης τα δειλινά

Δημιουργός: Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της ζωής τα δειλινά

Εσύ αγαπούσες της ζωής τα δειλινά
και κάθε σούρουπο το λίογερμα κοιτούσες
στεκόσουν ώρες σε μια θάλασσα μπροστά
τα χέρια σήκωνες και στο Θεό μιλούσες

Έλεγες λόγια που άκουγα πρώτη φορά
για αυτούς που έφυγαν και χάθηκαν ρωτούσες
για αγάπες έρμες που δεν ένιωσαν χαρά
γινόσουν δείλι και το χάραμα γυρνούσες

Γινόσουν κύμα μιας γοργόνας ο αφρός
γινόσουν αύρα και δροσιά το μεσημέρι
γινόσουν σύννεφο του βαποριού ο καπνός
γινόσουν γλάρος η εν άσπρο περιστέρι

θα σε θυμάμαι να τραβάς προς Δυτικά
μ ένα αγριοκάλαμο την άμμο να χαράζεις
σημάδια άφηνες ξωπίσω μυστικά
κρυφά να κλαίς γλυκά ν αναστενάζεις

κι εγώ αγαπούσα μοναχά τις ροδαυγές
και σε περίμενα πρωί για να γυρίσεις
να σ αγκαλίασω νάχουν πιάσει οι προσευχές
να δω ανθισμένες μεσ στους κήπους τις ροδιές
να πλημμυρίσουν πάλι οι δρόμοι με φωνές
με κάτι νέο με κάτι όμορφο η μέρα μας ν αρχίσει ..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2014