Όταν κλείνει η πόρτα

Δημιουργός: anthrakoryxos

Ντεμάροντας τα σύνορα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][color=black][font=georgia]
Μυστικές συναντήσεις, αιώνια φιλιά
Μία πίκρα σου καίει τα χείλη
Όπου και να γυρίσεις, κρύβεται η μοναξιά
Κι όλο λες μου τελειώσαν οι φίλοι

Νυχτωμένη ανάγκη, σιδερένια σιωπή
Σε χαλάει μόνο ότι σε φτιάχνει
Λίγο ακόμη αλάτι να πονέσει η πληγή
Κι η αλήθεια το μαχαίρι της ψάχνει

Μια θάλασσα είσαι στα δυό χωρισμένη
Κι εγώ απ’ τη μέση περνάω
Το κύμα σου τρέχει κι αν με προλαβαίνει
Αφρός και μαζί του κυλάω

Μια κουκίδα στο χάρτη, η δική μας γωνιά
Κι η αγάπη μας όλο το σύμπαν
Καρβουνάκι που καίει μες στην παγωνιά
Που κορόιδεψαν όσοι το είδαν

Όταν κλείνει η πόρτα, μεγαλώνει θαρρείς
Το μικρό μας, δικό μας βασίλειο
Το κλειδί να γυρίσεις και έξω μη βγεις
Να μη δεις πως σου κλέψαν τον ήλιο

Μια θάλασσα είσαι στα δυό χωρισμένη
Κι εγώ απ’ τη μέση περνάω
Το κύμα σου τρέχει κι αν με προλαβαίνει
Αφρός και μαζί του κυλάω



[/B][/align]
[/color][/font][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2014