αιώνια εφηβεία

Δημιουργός: χρήστος

επανάληψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

άνεμος φυσά
πίσω έχω αφήσει τα μισά
από τα αινίγματά μου να γυρεύουν λύση
μόνος περπατώ
σε πεζοδρόμιο αδειανό
μήπως και βρω κανέναν για να μου μιλήσει

στόμα σιωπηλό
στίχοι φτιαγμένοι από πηλό
γεννούν φαντάσματα της σκέψης τα χαλκεία:
τάχα πως μπορώ
αιώνια όσα λαχταρώ
πίσω από χάλκινα να κρύβω προσωπεία

ίδιες στη σειρά
μέρες, καράβια στην ξηρά
σαν καραβάνια από κόκκινους τερμίτες
και για να σωθώ
πονώ μα πρέπει να δεχτώ
πως δεν υπάρχει άλλο σύμπαν και πλανήτες

τρόμος το μετά
κι ο θάνατός που με κοιτά
σαν να μαι άλλο ένα γύψινο εκμαγείο
μα υπάρχει ελπίς
τη νύχτα αν έρθεις να μου πεις
ό,τι φοβάμαι ένα κακό πως είναι αστείο

τέθριππο γοργό
τότε θα ζέψω να οδηγώ
και του Φαέθοντα θα πάρω την πορεία
κόντρα στο γραφτό
κι αν ίσως αιφνιδιαστώ
θα χω κερδίσει την αιώνια εφηβεία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2014