Της θύμησης

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της θύμησης

Νυχτώσαν πάλι οι ώρες μου, χαθήκαν τα φεγγάρια
κι οι σκάλες που ανέβαινα ξηλώθηκαν κι αυτές
αγκάθια οι δρόμοι γέμισαν και κίτρινα χορτάρια
οι μουσικές κοιμήθηκαν στην αγκαλιά του χτες.

Θυμάμαι που μου έλεγες, ποτέ πως δεν θα φύγεις
θυμάμαι που με χόρευες στες πίστες τ’ ουρανού
τώρα σαν άνεμος σκορπάς κι όλα τα λόγια πνίγεις
τα βήματα που μού ‘μαθες πια δεν με περπατούν.

Σκοτείνιασαν οι ώρες μου, πού τάχα ξημερώνει
πού ξεφαντώνει η αυγή κι εγώ νυχτιές φορώ
ποιος με τα λόγια τα καρφιά, ποιος με διπλοστραυρώνει
ποιος μες στις χούφτες του κρατά της πίκρας το νερό;

Θυμάμαι που μου γέλαγες κι ανθίζαν οι ανεμώνες
κι ας ήτανε Φθινόπωρο και γκρίζα συννεφιά
θυμάμαι που μου μοιάζανε, διαμάντια οι σταγόνες
και κάθε φύλλο κίτρινο, της μέρας ζωγραφιά.


E.Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2014