Αδωναϊ

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'. ( ο τονισμός του Αδωναϊ είναι στην λήγουσα)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αδωναϊ

Αδωναϊ,Αδωναϊ ,
καρδιές ρωτάνε και ναοί :
-Πότε θα'ρθεί, πότε θα'ρθεί,
δίκηου ζωσμένος το σπαθί,
γλυκός σαν έρωτα αγέρας,
σαν απ'την ξενητειά πατέρας,
Αδωναϊ..

Αδωναϊ,Αδωναϊ ,
κλαίνέ του κόσμου οι λαοί..
-Κάποιοι σε σύγχρονα μουσεία
εκθέτουν την υποκρισία,
το άδικο δοξολογάνε,
με το αίμα άλλων ξεδιψάνε,
Αδωναϊ ..

Αδωναϊ,Αδωναϊ,
ψυχές θρηνούνε και ναοί,
σαν κάθε άνοιξη κι'Απρίλη
Του στάζουνε χολή στα χείλη,
Τον σέρνουνε και Τον χλευάζουν ,
στεφάνι αγκάθινο Του βάζουν,
Αδωναϊ..

Μα είδά στης αστραπής το φως,
πλάϊ Του νά'ναι ο αδερφός,
που ρίχνεται μέσ'την φωτηά,
ψωμί για νά'χουν τα παιδιά,
λεύτεροι νά'ναι οι λαοί
κι'ας μην τον ξέρουν οι ναοί,
Αδωναϊ ..

Κι'ήταν σαν έρωτα αγέρας,
σαν απ'την ξενητειά πατέρας...
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2014