η απουσία

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πέρασα ξυστά από το κενό
σε φωτιά κεριού, σκιά που παίζει
η φωνή σου μένει πάντα εδώ
τα κλειδιά σου πτώμα πάνω στο τραπέζι
και σιγά πατώ
για ν’ αφουγκραστώ
τα βήματα , τα σήματα που η καρδιά σου εκπέμπει

μα πως το καταφέρνω στο νου μου να σε φέρνω
κάθε που προσδοκώ μέρες καλύτερες;
Πονά η απουσία μα είναι περιουσία…
οι νίκες του μυαλού είν’ οι μεγαλύτερες

Πέρασα ξυστά από τη ζωή
ύφαλος εσύ που με βυθίζει
μα η μορφή σου μένει ζωντανή
προδοσίας μυρωδιά , χολή και ξύδι…
βάρκα του γιαλού
μη με πας αλλού
τα βήματα τα κύματα φοβάμαι, το ταξίδι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2014