ο τελευταίος ασπασμός

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]

Με παίδεψε η παλιοζωή στο πέρασμα της πάνω
βαριά και καταθλιπτική τα ύστερα της κάνω
Ήλιος δεν φωτίζει πια και η σκιά με κρύβει
και πίσω από τα σύννεφα το κρύο με τυλίγει
Έχω μουσκέψει με βροχή χωρίς να πέφτει στάλα
τα δάκρυα ξεχύνονται σαν Γεναριού ψιχάλα
Μούσκεψα το πουκάμισο το βγάζω να στεγνώσει
και το Θεό παρακαλώ τον ήλιο να μου δώσει.
Δώσε μου Ήλιε την αυγή και κάνε μου παρέα
να ξαναζήσω μια ζωή και να περνώ ωραία
Το ξέρω αν σε δω ξανά θ' ανοίξω τα φτερά μου
και θα πετάξω σα πουλί μέσα στα όνειρα μου
Είναι βαθιά στοχαστικοί οι στίχοι αυτοί που γράφω
ποτίζω τους με δάκρυα και κρύβω του σε τάφο
Μόνο στον τάφο θα με βρεις εκεί θα συναντήσεις
ένα κορμί που πλήγωσες γεμάτο με αναμνήσεις
Μα ξύπνα με όταν θα ρθείς και φίλα με στο στόμα
και δώσε μια αναπνοή στο πεθαμένο σώμα
Αγάπη χρόνια δεν κοιτά όσοι το λεν δεν χάνουν
το τελευταίο ασπασμό το κάνουν σαν πεθάνουν.

καλημέρα σε όλη την στιχοπαρέα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-09-2014