Το τέρας

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Όταν είναι δημόσιες οι προσβολές, δεν χωρούν ιδιωτικές συγγνώμες...!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι στιγμές που αναδύεται το τέρας,
που στη σκληρότητα τα δόντια του ακονίζει,
θειάφι η ανασαιμιά του,
μήτρα του πόνου η μιλιά του
και η σιωπή του... νου και κόκαλα τσακίζει.

Λίμνες βαθιές κρύβει ο άνθρωπος στα στήθια
και εκεί το τέρας μεγαλώνει και κοιμάται,
μα όταν ξυπνήσει παρασέρνει
της ανθρωπιάς τη σπάνια τέχνη
μέσα στα βάθη μιας αβύσσου που βρυχάται.

Λες και απόψε πια δεν με αναγνωρίζω,
ζεμένη πάνω του σφιχτά με τον θυμό μου,
φοβούμαι μήπως και του μοιάσω
μην τη μικρή ψυχή μου χάσω
τέρας κι εγώ μη γίνω, θύτης στο όνειρό μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2014