κι όμως γιατί;

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

στα δροσερά μες στης καρδιάς μου καταφύγια
σε κήπους με ροδιές σε κρύβω μη σε δούνε
χτίζω για σένα ένα κάστρο με προπύργια
μη μας φθονούν όσοι δεν ξέρουν ν’ αγαπούνε

κι όμως γιατί έχω την αίσθηση πως πνίγεσαι;
γιατί αισθάνομαι πως θες να δραπετεύσεις;
γιατί όπως άλλοτε τις νύχτες δεν αφήνεσαι
σαν το νερό πάνω στο σώμα μου να πέσεις;

σκάβω τριγύρω σου μια τάφρο απροσπέλαστη
από στρατούς κι άγριες ορδές και λεγεώνες
να μείνεις πάντοτε άθικτη και πάντα αγέραστη
να μη σε λαφυραγωγήσουν οι αιώνες

κι όμως γιατί σ’ ακούω να λες «δεν μ’ έχεις σίγουρα
δεν μας ανήκει τίποτα φυλακισμένο
γιατί η αγάπη δεν μπορεί να ζει στα σίδερα
για να χει ο ένας μας τον άλλο , δεδομένο»

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2014