Με προσπερνάς (new)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Με προσπερνάς (new)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Με προσπερνάς (new)</b><p>Δημιουργός: doraki t trelo paokaki, <i>Δώρα</i><p><i> Καλό Σ/Κ. Με δημιουργίες!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Στου μυαλού μου τα δρώμενα σε βλέπω, έρχεσαι κατά πάνω μου, μα ξαφνικά με προσπερνάς,<br />
σαν να 'μαι μία ξένη με προσπερνάς, σαν να 'μουν κάποιο εμπόδιο στην ζωή σου.<br />
Φεύγεις και εγώ έχω την απορία και την λύπη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου.<br />
Ένας κρύος ιδρώτας έλουσε το μέτωπό μου!  Ξαφνικά παγώνω, μένω ακίνητη στην μέση<br />
του δρόμου, όσο εσύ απομακρύνεσαι, πηγαίνεις, για που?! Δεν ξέρω!<br />
Έφευγες μακριά μου, εσύ προχωρούσες και 'γω να στέκομαι εκεί! Μόνη, παγωμένη, ασάλευτη!<br />
Ο χρόνος περνούσε από πάνω μου, χωρίς τύψεις! Το μόνο που προχωρούσε, ο καιρός!<br />
Καθώς δεν είχα καταλάβει, πόσο γρήγορα με προσπέρασες και χάθηκες!<br />
Χίλια γιατί βγήκαν άξαφνα από το στόμα μου! Το σκοτάδι έπνιξε το φως μου! Όλα σκοτείνιασαν!<br />
Δεν είχα που να στραφώ, εσύ πουθενά και εγώ εκεί! Να θυμάμαι πως έφυγες χωρίς να το πάρω είδηση!<br />
Τόσο γρήγορα, σε κλάσματα δευτερολέπτου έγιναν όλα! Αναρωτιέμαι για που έφυγες, για που βιαζόσουν τόσο?!<br />
Πέρασε καιρός, πολύς καιρός! Εγώ έμεινα στο ίδιο σημείο, σ' εκείνο το σημείο που με προσπέρασες κάποτε τόσο βιαστικά!<br />
Ξαφνικά γυρνάω το βλέμμα, βλέπω κάτι στα θολά! Μία μορφή γνώριμη στα μάτια μου! Κοίταξα καλύτερα και σε είδα, ξανά!<br />
Ολοζώντανο! Εμφανίστηκες επιτέλους! Σου μιλάω! Πάλι με κοιτάς σαν ξένη. Και πας να φύγεις!<br />
Σκέφτομαι δεν θα σε αφήσω να φύγεις αυτή τη φορά! Σου πιάνω το χέρι! Και οι ματιές μας συναντιούνται!<br />
Δακρύζω! Τα δάκρυα ποτάμι και εσύ ακίνητος, μ' ένα παγερό και αδιάφορο ύφος! <br />
Σου ακουμπάω το στήθος, μέσα απ' τα ρούχα! Σου πιάνω το στέρνο, αυτή τη φορά πιο έντονα! Βάζω και το χέρι σου<br />
στο δικό μου στέρνο! Ακούμε ο ένας, την καρδιά του άλλου! Ξαφνικά το βλέμμα σου αλλάζει, παύει να 'ναι βλέμμα άγνωστο<br />
και γίνεται γνώριμο! Σε φιλάω! Τα πάντα γύρω μας παίρνουν ζωή, παίρνουν φως και το σκοτάδι υποχωρεί!<br />
Σε αγκαλιάζω σφιχτά! Μου λες ψιθυριστά στο αυτί :<br />
" Συγνώμη, δεν σε γνώρισα τότε, είχες αλλάξει πολύ. Εσένα έτρεχα να βρω και τώρα σε βρήκα. "<br />
" Η συγνώμη στην αγάπη δεν χωράει. Σε περίμενα, το 'ξερα πως θα γύρναγες, έστω και αργά το 'ξερα πως θα γύρναγες,<br />
να δώσεις φως στο σκοτάδι, που δημιούργησα άθελά μου! Σ' αγαπώ! "<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-10-2014</td><td valign=top></td></table><br />