η ιαχή του τρένου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πέρασαν τα χρόνια ο οδηγός κτυπάει τα κλειδιά του
μετράει τα βαγόνια με τη γυάλινη ματιά του
κοπήκαν τα σκοινιά ριγμένα και τα ζάρια
καίγονται τα τζάμια βιαστικά και σβήνουν τα φανάρια

κάθησα λίγο να ξεκουραστώ πλάϊ στο ρολόϊ του θανάτου
πόσο θα κρατήσει δε ρωτώ είναι μεσάνυχτα σαββάτου
έφυγε το τρένο μείναν αραδιασμένα τα κοπάδια
βάζω χαμόγελο και περιμένω γλύτωσα πάλι τα σκοτάδια

κρύβω τα μάτια μες στα χέρια οτι βλέπω είναι δικό σου
τα λάβρα του ήλιου μεσημέρια του έρωτά το βέλος το ηχηρό σου
σιγά σιγά σε ξεχωρίζω άσπρα λοιπόν και τα σκοτάδια
στο μέτωπο στο σβέρκο κοκκινίζω γνώριμα και τούτα τα σημάδια

νιώθω δυό χέρια δυνατά περασμένα κάτω απ'τις μασχάλες
σαν κρατημένα απ'τις φτερούγες ξαφνικά της αθανασίας τις μεγάλες
πάνω ψηλά απο τα έγκατα ανεβαίνω,λαθραία ελευθερία
αβάσταχτο πια να περιμένω, την ιαχή του τρένου νάναι η σωτηρία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2014