έτσι κι αλλιώς

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πετούν οι γλάροι χαμηλά τη θάλασσα ακουμπάνε
φεύγουν καράβια, πάνε
στα πέρατα της γης
κι εγώ στον μόλο ακίνητος κάθομαι περιμένω
σαν κάρβουνο αναμμένο
μην τύχει και φανείς

τ’ αστέρια ανάψαν του ουρανού πρόβαλλε το φεγγάρι
και μύρισε θυμάρι
ως μου πες «σ’ αγαπώ»
κι εγώ στη δίνη του έρωτα έδωσα την ψυχή μου
κι άφησα το κορμί μου
να τρέξει σαν νερό

έλα και πάρε την ψυχή ολάκερη σου ανήκει
έτσι κι αλλιώς στο νοίκι
μένει με το στανιό
είναι το σώμα δανεικό, υπόγειο με υγρασία
κι είναι η αθανασία
ψέμα πολύ φριχτό…

συννέφιασε η σκέψη μου, μύρισε ο αέρας δυόσμο
λίγος μου πέφτει ο κόσμος
κι ελάχιστη η ζωή
κι αν έχω κάτι ακριβό, κάτι που κάτι αξίζει
είναι που στο ταξίδι
είσαι μαζί κι εσύ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2014