Αταλάντη

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από την τόση ευχρηστία της
παρωνυχίδες έβγαλε η σιωπή.
Τα βλέμματα γδαρμένα ηδονικά ∙
δέρατα τώρα
και νοήματα σκισμένα.
Κι αυτές τις λέξεις τις σωστές
-που λησμονήθηκαν-
λείες σαν στάλες του νερού
στιλπνές σαν φάρο μνήμης,
ποιος να τις πει με όση τις πρέπει δύναμη
πίσω ποιος να’ μεινε γενναίος αργοναύτης;
Τώρα που η πρώρα καταστράφηκε
και που το ξύλο το ιερό
δεν προφητεύει άλλο
χρησμούς, παρθένα ποιήματα,
ποιος θέλει να γεννήσει;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2014