Αλμύρα …

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Είναι φορές που βρίσκεις την μοίρα σου, να σε περιμένει ... εκεί που κρύβεσαι για να την αποφύγεις ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωχρό τρεμόπαιζε το Φως στο παλλινόριο
και η αλμύρα τα μαλλιά μου είχε βρέξει,
μες το μυαλό δειλά ανέτειλε μιά σκέψη
που χρόνια ζούσε μοναχή στο περιθώριο.

Μέσα σε δίνη η ψυχή μου παρασύρθηκε
τρέχει ξοπίσω της κόρη αλαφιασμένη,
ζωή αλλόκοτη ... πεζή ... καθημαγμένη
στην ειμαρμένη να υποταχθεί αρνήθηκε.

Στο κυτταρό μου ταξιδιώτης δίχως αύριο
κυνηγημένος ναυαγός χωρίς πατρίδα,
εγκλωβισμένος σε κυκλώνα καταιγίδα
λαθραία έζησα σε σύννεφο παράκτιο.

Εκεί γεννήθηκε ο άλλος μου ο εαυτός
εκείνος που στο άδολο το Φως πιστεύει,
και με του χθες, τις χίλιες εμμονές παλεύει
μεταρσιώθηκε ο ΄Αχραντός μου μερισμός.

Διακτινίστηκε το είναι μου στο άπειρο
πέρα απ` τα όρια - σπάει τις αλυσίδες,
μέσα στις τόσες ανεκπλήρωτες ελπίδες
στο χρόνο χάρισα ... την ύπαρξή μου λάφυρο.


* * *

Κάπου κοντά στο Cape Town
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-10-2014