σαν χάρη

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα όσα μου ‘ταζες παλιά
όλα τα πήρε ο αέρας
στο κάψιμο της μέρας
καήκανε κι αυτά
κι οι όρκοι που ορκιστήκαμε
πριν πετεινός λαλήσει
σκόρπισαν σαν μελίσσι
στον φόβο της φωτιάς

Μου το χαν πει πως τα στερνά
πάντα νικούν τα πρώτα
τότε που έβαζα ρότα
κατά το πουθενά
τώρα με τι να λυπηθώ
για τι να πρωτοκλάψω
και τι να πτωτοθάψω
τα πρώτα ή τα στερνά;

Οι αγάπες οι περαστικές
στο νου μου όλο γυρίζουν
αρισμαρί μυρίζουν
σαν χίλιες καιν φωτιές
Κι αν πως τις ξέχασα θα πω
ξέρω πως είναι ψέμα
από το αίμα μου αίμα
δεν γίνεται να πιω…

τώρα στην άκρη του γιαλού
σαν λυπημένη πέτρα
μείνε κι αγάπες μέτρα
που έχασες καρδιά
κι αν δεις μες στην νηοπομπή
να γνέφει ένα φανάρι
μπορεί ο θεός σαν χάρη
να σου επιστρέφει μια …

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2014