οταν μουγκριζει η αγελαδα

Δημιουργός: Αστρογιογγι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν η ασχημια επιβαλλεται σε μια συνωμοσια

που σε περιεχει...

και δεν μιλας...

δεν αισθανεσαι...

σαν νεκροζωντανος που περπατα αναποδα

και δεν κατουρα πια το δεντρο της ζωης η εστω στους θαμνους διπλα του

τοτε δεν πιστευεις στα υγρα σου...




Τα φιλια

ταλαιπωρα απο χρονια

που να νοιαστεις , καμμια επιβεβαιωση

μα και τα χρονια , ουτε για επιβιωση

μοναχα ισως...σιγουρα!

η Φυση στεκει διπλα σου , παραστατικη και αμορφη

μα με το βαθυτερο νοημα της Ομορφιας

που παντα σε καθοριζει κι οτι δεν θελεις ποτε σου ν' αλλαχτει

πια περιμενει την στιγμη να επανελθει , αρκει

να ξαναμαθεις να τσαλαβουτας στα νοηματικα υγρα σου

αφηνοντας την σκονη των ονειρων σου να δημιουργει το χρωμα

για να χρωματιστεις στο πεσιμο...

Ετσι αχρωμε θα σε γνωρισω

δεν ειναι δικος σου μονο ο αγωνας

Η συνωμοσια της μαλακιας δεν ακουμπα την ζωη

ασχημαινει μοναχα τις ζωες οσων μετρουν τα κουκια

της προσωπικης τους καταρας , σε ντουβαρια κι αξιωματα




Οι ψιθυροι...

αυτοι που εισχωρουν μεσα σου τελικα καποτε ανθιζουν

και φερνουν κι αλλους λογισμους μην τους αποτιναξεις

Μα που'ναι η χαρα;

κι αυτος ο Ασιμος γιατι σε περιγελα;




Σε ποιον ανηκεις;

Σε κανενα...ποιον στοχευεις;

ειμαι ερημιτης...σε κανενα




Της συνωμοσιας το οραμα

απαιτει την ιδια μοναχα ψηφο

και στεκεται στον τοιχο

χωρις εκτελεστικο αποσπασμα

...


κι ουτε ποτε τσαλαβουτα

μα με την πλατη γυρισμενη κοιτα το ντουβαρι

κι ευχεται να δημιουργησει ενα αξιωμα

κατα της επομενης εξεγερσης , οταν μουγκριζει η αγελαδα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2014