Της ψυχής τα θηρία

Δημιουργός: itsme, Κυριάκος Σουβατζόγλου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσες φορές μου κάρφωσες στο στήθος το μαχαίρι
τόσες φορές γονατιστός σου φίλησα το χέρι,
κι όσες φορές μου έριξες μέσ' στις πληγές αλάτι
τόσες φορές σου έχτισα μέσ' στην καρδιά παλάτι...

Είναι τα λάθη μας πολλά και πιο πολλά τα πάθη
ποιο τέλος θα έχουμε εμείς κανείς δε θα το μάθει...
Κανείς άλλος δε γνώρισε τι κρύβουν οι ψυχές μας
ποιες ήτανε οι λύπες μας, ποιες ήταν οι χαρές μας...

Είναι η σχέση μας αυτή φουρτούνα, τρικυμία
μέσ' στο μυαλό μας τρέχουνε τα άγρια θηρία...
Αυτά που τα ταΐζουμε με λάθη που έχουν μείνει
και κατατρώγουν τα όνειρα κι ό,τι μέλει να γίνει...

Μα δεν είναι αδύνατο τα δυο θεριά να φύγουν
να σταματήσουν στις ψυχές τα νύχια τους να μπήγουν...
Ας πάψουμε οι δύο μας κάθε τροφή και χάδι
κι ασ' τα για πάντα να χαθούν μέσ' στο βαθύ σκοτάδι...

Γιατί για μας πιο ισχυρό μέσ' στην καρδιά υπάρχει
πιο πάνω κι από τα θεριά κάτι σπουδαίο άρχει.
Είναι το φως απ' την καρδιά κι αυτό δεν είναι λάθος
είναι αγάπη, είν' όμορφο του έρωτα το πάθος...

Και τότε είναι που το φως τους δυο θα πλημμυρίσει
χαρά, γέλιο και έρωτα στους δυο μας θα χαρίσει
και θα 'ναι η αγάπη μας δεσμός γερός που θα μας δέσει
και μπρος στα μάτια του αλλουνού κανείς μας δε θα πέσει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2014