Τετρακτύς

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ι

Από του ήλιου τους κρουνούς
μούστο γευτήκαμε τα πρωτοβρόχια
αθώοι εμείς αμάραντοι
της μοίρας μας παιδιά
που με το στόμα ορθάνοιχτο
στραμμένο προς το θείο
τις μέρες μας τις κράζαμε ζωή.

ΙΙ

Κι όπως περσότερο τράνωνε μέσα μας
ο ίσκιος απ’ το αληθινό
φτιάναμε αγάλματα σκαλίζοντας
τη λήθη μας σαν πέτρα
περίτεχνα αγάλματα ψηλά
και το μετά για μέταλλο το λογαριάζαμε
αφού το χέρι μας δεν ήταν άλλο
από του Ηφαίστου.

ΙΙΙ

Εξόριστοι
αόριστοι
της μοίρας μας ικέτες
εκπνέαμε τα λοίσθια
μεσίστιοι κι οφειλέτες
ποιου να’ ναι τούτος ο τριγμός
που τον αιθέρα εγέννα
από τα σπλάχνα των καιρών
κι από της γης τα ένδον
ποιος ξεκουρδίζει σύννεφα
ποιος των αγρών νταούλια
στην τετρακτύν την ιεράν
ποιο λάθεψε μαντείο;


ΙV

Άλλος δεν είναι από το Εσύ
που για Εγώ περνιέται.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2014