θέλω δώρο

Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πριν κάποιες δεκαετίες αν ενθυμούμαι καλώς, ερωτεύτηκα μια πανέμορφη κοπέλα.
Φούλ καψουρεμένος ο δικός σας,ανευ υαλοπινάκων ,μασέλας,ουρικού οξέως,τριγλυκεριδίων,ζακχάρου και υπέρτασης ,πηγαίναμε βολτίτσες κατα Αθήνα μεριά,για να θαυμάσουμε το αρχαίο αλλά και το σύγχρονο της κάλλος.
Μια μέρα λοιπόν με σούρνει τραβώντας με απ το χέρι, προς τη γνωστή περιοχή που είναι αυστηρώς ακατάλληλη για υπαλλήλους, τουτέστιν στο Κολωνάκι σκουέαρ.
Με το που φτάσαμε,ρίχνει άγκυρα μπροστά σε μια βιτρίνα ενω συγχρόνως ρίχνεται στην αγκαλιά μου, αποκαλώντας με "Μαριέ μου".
Όταν ακούω το "μού" απο γυναίκα μπροστά σε βιτρίνες πάντα προετοιμάζομαι για τα χειρότερα, δηλαδής για..ξεπαράδιασμα.
Λιγουρευόταν ένα πανάκριβο και αριστοκρατικό φόρεμα παρά την ιδεολογία της(γιαυτό κρατώ μικρό καλάθι με τις αριστερίζουσες).
Αφού λοιπόν το κελάριζε για κάμποση ώρα,ξαφνικά μού έθεσε ένα απροσδόκητο ερώτημα,που στην κυριολεξία με άφησε άναυδο:

"Ξέρεις πως με λένε"? , ψέλλισε χαδιάρικα,κοιτώντας με στα μάτια,.
Θοδώρα σε λένε καλή μου, λες να το ξέχασα?" Και το επώνυμο μου Μαριέ μου?(πάλι αυτό το ρημάδι το "μού" στη μέση),..μ έπιασε ρίγος.
Το επώνυμο μου συνέχισε ,αρχίζει απο Δ έτσι δεν είναι καλέ μου?
Όντως απο Δέλτα αρχίζει το επωνυμό σου,ψέλλισα ξεψυχισμένα.
¨Επομένως τα αρχικά μου είναι Θ και Δ, ξέρεις τι σημαίνει αυτό Μάριε μου?¨
Φυσικά δεν είχα καταλάβει πού το πήγαινε,αλλά δεν με άφησε ν απορώ για πολύ.
"Θέλω Δώρο",αυτό σήμαιναν τα αρχικά της όπως μου έδωσε να καταλάβω.
Τότε μου την έδωσε κατακούτελα μιας και αυτό που γύρευε να της αγοράσω, κόστιζε ένα δεκαπενθήμερο απ τον μισθό μου.
Όμως είχε ξεχάσει μια μικρή λεπτομέρεια, ότι είχε να κάνει με άνθρωπο που είχε κι εκείνος όνομα και επώνυμο.
"Ξέρεις ποιά είναι και τα δικά μου αρχικά καλή μου?¨¨, ανταπάντησα χαμογελώντας με δαγκωμένα όμως τα χείλη.
Μ Ζ είναι τ αρχικά σου Μάριε μου ,τι θέλεις να πείς?..Μή Ζητάς !
Την πήγα κατόπιν σχεδόν σηκωτή (ήμουνα γεροδεμένο παιδί τότες) σε μια πιάτσα ταξί, άνοιξα την πόρτα και την φούρνισα εντός.
Εκτοτε βρήκα την υγειά μου αφού γνώρισα στη συνέχεια τη Μαρία μου,που δεν μου έλεγε "μού" έξω απο βιτρίνες.

Μαράκος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2014