Βαρκαρολα

Δημιουργός: john_karaha, ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΗΝΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απο τ' ανώφλι μιας νυφιάτικης αυγής
πίνεις του ήλιου την περίσσια στάλα
κι ακούς της αηδόνας τη φώνη
τρεμάμενη στα χρώματα της γάζας.

Σαν ποταμός λυτός εσείστηκες
ως νιόκοπο ρόδο ακράνοιχτο
ερίχτηκες μες της καρδιάς
του άμετρου πελάου.

Και αχ ναι στέκω εμπρός αράγιστος
στης ομορφιάς τον καταρράκτη
ακούωντας τη γλώσσα σου
τη χρησμολαλούσα
σαν συμφωνία των θεών γαλήνια

Ω! πλούσια αρμονία πρωινή πασπαλισμένη
απο την γύρη του ερωτικού σου όρθρου
που σαν αγκυρομάστορας αρπάς την αορτή
του φωτοφόρου ήλιου.

Μονάχα εσύ του νου μεθύσι
μύθος πνοή και τρικυμία
κι εγώ ιεροφάντης διψασμένος
στέκω ορθός να μεταλάβω
το απαλό το καλεσμά σου.

Αφιερωμένο στην γυναίκα μου τον ΑΝΘΡΩΠΟ που καθημερινά με τη δράση της και τις πράξεις της
επιλέγει να με κερδίζει. Με τον πολιτισμό το πνέυμα και την δύναμή της αγωνίζεται για τις ανθρώπινες ΑΞΙΕΣ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-11-2014