Αρκαδι '66 (λιβαδια-κρανα-ζωνιανα)

Δημιουργός: kostas maris, Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)

ένα τραγούδι για το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου , Νοέμβριος 1866 , ονομαστική αναφορά όλων όσων πολέμησαν από το χωριό μου "Λιβάδια Μυλοποτάμου" και τα παραδίπλα χωριά "Κράνα, Ζωνιανά" , εις μνήμην των ηρώων μας ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΡΚΑΔΙ ’66
(ΛΙΒΑΔΙΑ-ΚΡΑΝΑ-ΖΩΝΙΑΝΑ)

Τσ’ 8 Νοέβρη ήτανε Τρίτη τ’ 66
που μες στη μάχη μπήκανε χωρίς δεύτερη σκέψη
απ’ τα περήφανα χωριά του πάνω Αυλοποτάμου
“Λιβάδια – Κράνα – Ζωνιανά”, ντερέκια σα’ μ α-πάνου
για τη μ-πατρίδα πέσανε ηρωικά στ’ Αρκάδι
για δε μπορούσαν άλλο μπλιο τω’ ν-Τούρκω’ να ‘ναι σκλάβοι
για τη δική μας λευτεριά, δόξα, τιμή και προίκα
αντρίκια πολεμήσανε και μες στη μάχη μπήκα’
αναφορά ονομαστική πρεπίζει όσων προτάξα’(ν)
το μπέτη μέσα στη φωθιά και Ιστορία ‘γράψα’(ν) :

Του Σωπασωδημήτρη ο γιος ο οπλαρχηγός ο Γιάννης
ο Κωνσταντίνος Γαλανός κι ο Θεοδωρής Ιωάννης
ο Γιώργης ο Βαρδιάμπασης κι ο Νίκος Κολομπάκης
Μάνος, Μιχαήλ, Κουγιουμουτζής κι ο Μήτσος Ζαχαράκης
ο Γιώργης ο Καλυβιανός κι ο Γιώργης Κοντογιάννης
ο Κωνσταντίνος Νύκταρης κι ο Κόκκινος Ιωάννης
Ζάχος, Βασίλης Σφακιανός κι ακόμη ένας Μιχάλης
Χνάρης Μανώλης και Κωστής και ο Χναρομιχάλης
Κίσσανδρος Ζέρβος και Κωστής, Σταμάτης Μαυρογιάννης
Γιώργης, Αντώνης, Νικολής, Κρις, Νικηφόρος Γιάννης
δυο Μάρκοι, ο Κουγιουμουτζής κι ο Κλαδοβασιλάκης
δυο Γεώργιοι Παρασύρηδες και δυο Καλυβιανάκης

Κωστής, Δημήτρης Κόκκινος, Κουνιέρης κι άλλος Γιάννης
Κιαγιάς Κυριάκος, Γεώργιος, Μηνάς και Ιωάννης
πέντε ‘πο τσοι Κοκκινιανούς, έκαστος πατριώτης
Κυριάκος, Μάνος, Ηρακλής, Γιώργης, Παπακρανιώτης
δυο Σταύροι Παρασύρηδες, , Μανούσος κι Ιωάννης
ο Γιώργης ο Κουγιουμουτζής, Βάμβουκας Γιώργης, Γιάννης
Μπαμπούκας Γιάννης στη σειρά κι ο Βάσος ο Πυρίνος
ο Παπαδάκης Εμμανουήλ, μαχόμενος κι εκείνος
Καλογεράκης, Σύνολος και Μάνος Παρασύρης
Γεώργιος Κλίνης και Κιαγιάς, 60 αθρώποι, πλήρεις

Στα χώματα που κείτουνται όσα βλαστάρια αθίζου’
με αίμα δικό ν-τως τρέφονται κι όλα μοσκομυρίζου’
“Λιβάδια – Κράνα – Ζωνιανά” με το δικό σας αίμα
ε-βάψατε τση Λευτεριάς το τιμημένο στέμμα
και που να το κατέχατε περήφανοι στρατιώτες
τη χώρα που φυλάξατε πως θα διοικούν προδότες
γι αυτό και σας τιμούμε-νε, με τσ’ εποχές που ραίνου’
ν’ αναστορούνται οι παλιοί κι οι νέοι να μαθαίνου’

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2014