Κοράλλια στην ακτογραμμή …

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Είναι φορές που βρίσκεις την μοίρα σου, να σε περιμένει ... εκεί που κρύβεσαι για να την αποφύγεις ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοράλλια στην ακτογραμμή τα όνειρά σου ναύτη
και του κορμιού σου οι χαρακιές, σημάδια ευλογημένα
πολλά λιμάνια διάβηκες μες της ψυχής τον χάρτη
κι είδες να παίρνουνε μορφή ευχές και ποθημένα.

Την Άγια αλμύρα κοινωνάς κάθε αυγή του μόχθου
μπλεγμένος μέσα στους αφρούς στου χρόνου την απόχη,
όσες φορές κι αν μάτωσες στη στράτα του ασώτου
στην κάθε λάγνα πρόσκληση ποτέ δεν είπες όχι.

Σε μια λινάτσα τύλιξες την λιγοστή πραμάτεια
κι όλα σου τα υπάρχοντα χάρισες στις σειρήνες,
το όνομά σου χάραξαν σε πρόστυχα κιτάπια
τα πάθη σου που γιάτρεψαν οι πελαγίσιοι μήνες .

Πιστός στο πεπρωμένο σου, σηκώνεις τα μανίκια
θύτης και θύμα γίνεσαι τις δύσκολες ημέρες,
θέλει κουράγιο και καρδιά η ρότα η αντρίκια
συντρίμμια, γδέρνεσαι ψυχή, αιμορραγείς στις ξέρες.

Τα παιδικά σου όνειρα τώρα αναμοχλεύεις
εικόνες που πυρώνουνε της σκέψης τις φωτιές σου,
κάτι ασέληνες βραδιές φίλους νεκρούς γυρεύεις
κι ο λίβας λες σ` εχθρεύεται, κεντρίζει τις πληγές σου.

Σαν ψαλμωδίες ιερές, τα ρέκβιεμ της θλίψης
ένα καμένο τατουάζ εκείνη σου θυμίζει,
πες μου τον πόνο της καρδιάς που μπόρεσες να κρύψεις
με ποια γοργόνα σμίγετε και ποια σε νανουρίζει.

Στα βράχια γλάρων κουρνιαχτό, άγνωστη γλώσσα μοιάζει
ο ήλιος μεσοπέλαγα ταγμένος αδελφός σου,
μα τη σκουριά αγάπησες που τόσο σου ταιριάζει
καθώς μετουσιώνεται … το σίδερο σε βιός σου.


* * *

Αλήθεια πόσα καλοκαίρια πέρασαν; Θυμάσαι άραγε;
Για σένα … και ξέρεις …

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2014