Αυτοκτονία

Δημιουργός: ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΕΛΕΝΗ Σ.

Επειδή αυτό το ποίημα είναι κατάθεση ψυχής.πολύ αγαπημένο θα 'θελα να είσαστε επιεικοις με την κριτική σας βέβαια με ειλικρίνεια. ευχαριστώ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χαμένη στους δρόμους της πόλης.
Κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους
Και μόλις 20 χρονών.
Παγιδευμένη μέσα στα ψυχρά και επιβλητικά κτίρια.
Μου 'ρχεται να φωνάξω.Να κλάψω.
Να ρωτήσω.
Γιατί?Για ποιον λόγο?...
Βρίσκομαι εδώ.Προσηλωμένη να περνάω ξανά και ξανά τα ίδια.
Να είμαι στη ζωή χωρίς να ζω.
Ψάχνω παντού.
Προσπαθώ να βρω δύναμη,κουράγιο,ελπίδα.
Αλλά τίποτα.Φωνή από πουθενά.
ΌΛα νεκρά.
Ούτε ένα χέρι για βοήθεια.
Τίποτα.
Καταστροφή.
Παντού στα μάτια όλων βλέπω μια θλίψη.
Αλλά τίποτα.
Συμβιβάζονται.
Πού πάμε?
Δεν θέλω να σκεφτώ .Φοβάμαι.
Νιώθω μίσος για αυτά που ζω.
Φοβάμαι που ζω.
Φοβάμαι να πεθάνω.
Είμαι γεμάτο απελπισία.
Και μόλις είκοσι χρονών.
Αλλά τίποτα.
Νιώθω τη γη να φεύγει κάτω απ'τα πόδια μου.
Κουράγιο.
Η καρδιά δεν αντέχει, πάει να σπάσει.
Χτυπάει δυνατά,πολύ δυνατά.
Τρέμω!
Ένα ρίγος κυριεύει το σώμα μου.
Σε λίγο οι παλμοί χαμηλώνουν.
Επιβραδύνονται.
Τόσο πολύ που δεν μπορώ να τους ακούσω.
Τικ...Τακ...Τικ...Τακ...
Σε λίγο μια βοή και ύστερα τίποτα.
Τα μάτια κλείνουν.Το σώμα παγώνει
Ένα φως!!!........................
..................................
.....................Πού βρίσκομαι?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-04-2006