με δέχτηκε ο καημός

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

με δέχτηκε ο καημός χωρίς κανένα χάσμα
στριμμένο και γυμνό ζωντάνεψε πάλι το κάρμα
παλεύω να ξεφύγω απο το λίκνισμά του
μ' αντικρύζω το βαρύ ξεχείλισμά του
χάνω τη δύναμή μου άναυλα κι ολοένα
και λυγίζω μες στου μυαλού τα στοιχειωμένα

ωστόσο τώρα που νιώθω στις φλέβες μια βοή
με τη φρίκη, λίγη μου περισσεύει και ψυχή
το μυαλό μου να δροσίσω και να συλλογιστώ
οι δρόμοι που με πήραν δεν τελιώνουνε εδώ
κάποιο πλάσμα ζωντανό ακόμα με γυρεύει
άσε,μη με ρωτάς ποιος με σημαδεύει

τραυλίζω ριγμένος στο λαγούμι του τρόμου
σπαράζω που έχασα το λευκό ουρανό μου
που καρφώθηκα στο ναρκωμένο μου δέρμα
και βιάζομαι να φτάσω στο καινούργιο μου τέρμα
δέξου ποιος είμμαι στο σύνορο μπορεί να με δείς
εκεί που ξεκίνησα στον ίδιο τόπο θα με βρείς

κι αν δεν με βρείς στου καιρού τον παφλασμό
μη σπαταλήσεις μόχθο να ξορκίσεις το δαιμονικό
μην αρχίσεις να μιλάς και να ομολογείς
ίσως να μην είμαι να μη γίνω κανείς
εδώ ή αλλού μήτε της ψυχής μου μια πνοή
μήτε της μνήμης που όπου την σκάψεις θα πονεί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2014