Μικρή ψυχούλα

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πρώτη φορά καρδούλα μου σε βλέπω και λυγίζω
πόσο πολύ να πόνεσες, στ αλήθεια απορρώ.
Ρωτώ συνέχεια , σε ρωτώ τι νιώθεις για να μάθω
κι εσύ μ' ένα χαμόγελο,με ρίχνεις στο κενό..

Κάποιοι σου είπαν στη ζωή πως πρέπει να γεράσεις
κι όμως την νιότη σου ποτέ, δεν βρήκες να χαρείς.
Ταβάνι μαύρο και βαρύ, τις νύχτες σε βαραίνει
κι εσύ πάλι χαμόγελα, μοιράζεις την αυγή.

Ξέρω πως θέλεις χωρατά, δήθεν για να γελάσεις
μα εγώ νιώθω την πίκρα σου και σε ξαναρωτώ
ποια είσαι κοριτσάκι μου, τι τάχα σου χει λείψει
μήπως και κάνω κάτι, για σένα και εγώ.

Τίποτα δεν χρειάζομαι, μου λες και πάλι γνέφεις
μ' αυτό σου το χαμόγελο, που έρωτα σκορπά
κι όμως εγώ στα μάτια σου, διαβάζω αυτή την πίκρα
κοίτα, σε κατάλαβα, δεν είναι πια αργά..

Ϊσως κάποιοι σε μάθανε, με λέοντα να μοιάζεις
κι ίσως πάλι σε μάθανε ετούτο μοναχά
να είσαι ο παλιάτσος μας, χαρά να μας γεμίζεις
μα εσένα η αγκάλη σου, από όνειρα φτωχιά...

Δεν είναι αργά κορίτσι μου, την τύχη να αλλάξεις
να μάθεις και συ να χαίρεσαι και να προσπερνάς
όσα δεν σε ενδιαφέρουνε και όσα σε βαραίνουν
τραγούδι να τα πλέκεις, να τα τραγουδάς...

Το μέλλον σου αβέβαιο, μα θέλω να το ξέρεις
πως είμαι πια φίλη σου, φίλη σου καλή
η πιο αγνή που σου λαχε ίσως να γνωρίσεις
και που ήρθε να σου δώσει αγάπη και στοργή.

Κράτα λοιπόν το χέρι μου και κοίτα εδώ μπροστά σου
σε λίγο χειμωνιάζει, μα μη μου φοβηθείς
θα χεις πάντα δίπλα σου, κάποιον να σε προσέχει
γιατί σειρά σου ήταν και συ να ζεσταθείς.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2014