Αδεια Ψυχη

Δημιουργός: athos.ioannou@gmail.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΔΕΙΑ ΨΥΧΗ
Άδειασε πάλι η ψυχή μου,
Δεν έχω άλλο συναίσθημα,
Πάγωσε η καρδιά μου,
Τα πάντα γύρω μου έρημα,

Κοιτάζω μες΄την νύχτα,
Τ΄αστέρια να διαβάσω,
Να μάθω τα μελλούμενα,
Την μοίρα να δικάσω,

Μα η μεγάλη αρκτος,
Θύμωσε και δεν βγήκε,
Μαζί και ο ωριωνας,
Αχ...τι κακό με βρήκε...

Τα σύννεφα σκεπάσαν,
Και κρύψαν το φεγγάρι,
Κι΄ο πολικός αστέρας..
δεν μού κανε την χάρη,

άδεια ψυχή, κρύα καρδιά,
μόνες μες΄το σκοτάδι,
ζητάνε απ΄τον ουρανό,
των αστεριών το χάδι,

μα θύμωσε ο ήλιος,
με τα καμώματα τους,
τα φώναξε ένα ένα,
με τα ονόματα τους,

φύγετε και μην βγείτε,
μπείτε στις μαύρες τρύπες,
ειν΄τώρα η σειρά μου,
φτάνουνε πια οι λύπες,

κι΄έβγαλε φως και φώτισε,
ζέστανε την καρδιά μου,
και μ΄ένα χάδι τρυφερό,
έφερε την χαρά μου,

και η ψυχή μου γέμισε,
μ΄αγάπη και με αίσθημα,
δεν νοιώθω πιά την λύπη,
δεν έχω τώρα...έλλειμα.

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2014