Το Πορτραιτο

Δημιουργός: athos.ioannou@gmail.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ
Άρχισ΄απόψε να μετρώ,
Το πρόσωπο να ψηλαφώ,
Ρυτίδες να εντοπίσω,
Θεέ μου πως να τις σβύσω....

Ο χρόνος με τιμώρησε,
Δεν φέρθηκε καλά,
Μου γέμισε το πρόσωπο,
Ρυτίδες και...γελά,

Κι΄εγώ πονώ μα δεν μπορώ,
Αυτό να το αλλάξω,
Γιατί ο χρόνος θα κυλά,
Κι΄αγώ απλά θα κλάψω,

Γιατί δεν είμαι τυχερός,
Όπως ο Ντόριαν Γκρέι,
Κι΄όλοι οι άλλοι στη ζωή,
Που λέγονται ωραίοι,

Αφού έχουν το πορτραίτο τους,
Που παίρνει τις ρυτίδες,
Κι΄αυτοί περήφανοι περνούν,
Απ΄τις ψηλές αψίδες....

Γιατί στα νιάτα έμειναν,
Κι΄ας πέρασαν τα χρόνια,
Γελούν και κοροιδεύουνε,
Μας θεωρούν κοθώνια....

Καθρέφτη καθρεφτάκι μου,
Νάχα κι΄εγώ πορτραίτο,
Να φαίνεται το πρόσωπο,
Δίχως ρυτίδες...νέτο......

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-11-2014