Απληστια2

Δημιουργός: Maryletta Apla

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δε μπορεις να εμπιστευτεις κανενα πια
γιατι θα θελει κατι απο σενα
με ματια ανοιχτα πρεπει να καταλαβεις το ψεμα
οποιος μιλησε ανοιχτα βρισκεται νεκρος
και περνα απο τα ματια μου της φωτιας ο καπνος
που εκαψε τα ονειρα μου
και χαθηκα παλι στη μοναξια μου
καθεσε μεσα στη βροχη και σκεφτεσε τη ζωη
που δε ηθελες να ζησεις
ηθελες αγαπη να παρεις κ αγαπη να χαρισεις
να χαμογελασεις να νοιωσεις
τον πονο της ψυχης του να λυτρωσεις
το καρπο του ερωτας σας στα χερια σ να κρατησεις
ομως
ΡΕΦΡΕΜ
του ανθροπου παντα θα του λειπει κατι
θα του λειπουν τα χρηματα η δοξα κ και οχι αυτο το κατι
που σε ανεβαζει στον ουρανο
κ μετα σε γεμιζει πονο
γτ δεν ηταν αληθινο

κανοντας μια βολτα στα σοκακια της πολης
θα δεις την αδικια της οικουμενης ολης
που ζηταει μονο ενα ζεστο βλεμμα
ενα βλεμμα που θα ειναι κ απο μενα κ απο σενα
και σε περιμενει σε καθε γωνια εκει
γτ ζει στην πρωσοπικη της φυλακη
αισθανεται σαν πουλι που θελει να αποδρασει
να ανοιξει τα φτερα του και ψηλα στο ουρανο να πεταξει
η ζωη της εδειξε τη κακη της πλευρα
και ο παραδεισος γιαυτην φενεται μακρυα
και δε θα την σωσει αυτο που εχεις στη ψυχη σ να δωσεις
θελει το πονο της για λιγο να λυτρωσεις
δινεις αγαπη
και ανταμοιβεσε με ενα χαμογελο που δε ειναι απατη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2014