Φτώχεια

Δημιουργός: επισκέπτης

δεν είναι ποίημα βέβαια, αλλά ήθελα να μιλήσω λίγο γι' αυτό το θέμα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω εδώ και πολύ καιρό να γράψω κάτι για τα σκουπίδια.
Θέλω να γράψω για τα σκουπίδια που εμείς παράγουμε,
αυτά που βάζουμε σε σακούλες, τις γεμίζουμε, τις ξεχειλίζουμε
και νιώθουμε ευχαριστημένοι.
Κάθε μέρα τα βγάζουμε
έξω απ' το σπίτι μας,
και νιώθουμε καθαροί.
Τα ρίχνουμε στους κάδους,
έξω απ' το σπίτι μας,
και νιώθουμε ικανοποιημένοι.
Αυτά ταξιδεύουν,
μακριά απ' το σπίτι μας,
κι εμείς κοιμόμαστε ήσυχοι.
Τα σκουπίδια έχουν το δικό τους σπίτι
κι αυτό είναι μακριά απ' το δικό μας,
γι' αυτό μπορούμε να νιώθουμε περήφανοι.
Τα σκουπίδια μας κάποια στιγμή,
αφού θα μας έχουν περικυκλώσει,
μπορεί ν' αρχίσουν να μεταναστεύουν σε χώρες μακρινές
με διαφορετική μορφή,
και πάλι όμως θα είναι τα σκουπίδια μας
που ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να τα ξεφορτωθούμε.
Τα σκουπίδια μας είναι ο καθρέφτης στο κενό μας,
και θέλω αυτό να το φωνάξω στο γείτονά μου
που βλέπω κάθε μέρα τον κάδο έξω από το σπίτι του ξεχειλισμένο.
Βλέπω τον γείτονά μου να πλένει συνέχεια την αυλή του
και το αυτοκίνητό του καμαρωτός και θέλω να του πω πως είναι ανώφελο.
Τα δικά μου, τουλάχιστον, μάτια καρφώνονται πάντα
στις απίστευτες ποσότητες σκουπιδιών που δημιουργεί,
αυτός κι οι οικογένειά του για να μπορούν προφανώς να αισθάνονται πλήρεις.
Τα δικά μου μάτια διαβάζουν: φτώχεια και δυσωδία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2006