Μίλα σε κάποιον

Δημιουργός: ARGY

Επηρεασμένη από την πραγματική ιστορία μιας φίλης που έμαθα πρόσφατα. Αφιερωμένο σε όλες τις κακοποιημένες γυναίκες.
Την καλησπέρα μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην αρχή είν΄όλα φως,
ανατολή και ουρανός,
έρωτας και πάθος,
πόσο εύκολο το λάθος.

Μάτια που κλείνουν ουρανό,
μα ανοίγουν λάκο κρυφό,
χέρια που αναστατώνουν,
μ΄άλλο δρόμο οργώνουν.

Το πρώτο χαστούκι, μια απλή αμυχή.
Πού πήγες Θεέ μου εσύ;
Το χέρι σηκώνεται ψηλά,
η καρδιά για λίγο σταματά,
ο πόνος αργεί να γίνει αισθητός,
ο φόβος ένας ακόμη εχθρός,
η φωνή δεν βγαίνει, γιατί;

Ακούς βρισιές, εκφράσεις πρόστυχες,
όμως δεν αισθάνεσαι τίποτα,
ένα μούδιασμα μόνο...παντού,
βλέπεις μπροστά σου ένα ξένο
σε παραλήρημα, να εκτονώνει τα πιο βίαια ένστικτα του
σε σένα, τη σύντροφό του, τη σύζυγό του, τη μητέρα των παιδιών του.

Νηνεμία ξαφνικά!
Ξυπνάς από τον εφιάλτη,
όμως πονάς, παντού,
οι μώλωπες μαρτυρούν την αλήθεια,
το χέρι που δεν κινείται, τη βιαιότητα
το μάτι που δεν βλέπει, τη βαρβαρότητα.
Θέλεις να φωνάξεις βοήθεια,
όμως δεν βγαίνει φωνή,
το τηλέφωνο κομμένο,
δέσμια του κάποτε έρωτά σου,
αιχμάλωτη ενός εθισμένου
στη βία, στο μίσος, στα πάθη.

Κάνε κουράγιο, βγες δυνατή
μίλα σε κάποιον κάτι θα βγει
μην τον αφήσεις να σε χτυπά
σταμάτα τον, πριν να ΄ναι αργά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2006