καθώς περνούν τα χρόνια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

καθώς περνούν τα χρόνια
στην ερημιά και στ'όνειρό μου
παλεύω με τα χθόνια
μολεύω και το ριζικό μου

κι όμως μου φαίνεται πως ταξιδεύω
στον ουρανό τρέχω με θάρρος
και βλέπω με το μάτι όσα γυρεύω
κι ας είναιαφεύγατος ο χάρος

κι αν ανθρώπινο με θέλει ο χρόνος
αλλά χλωμιάζει μου το χρώμα
κι όλο φυτρώνει μου κι ο πόνος
που με σέρνει μες στο χώμα

ατάραχτος εγώ κοιτάζω ίσια πέρα
πέφτω τρίζω και σηκώνομααι ορθός
δεν ακούω τη φοβέρα 
δίψα,τόλμη,ξυπνημός

το τραγούδι αν αρχίσω
πρώτα για σένανε θα πώ
κι ύστερα αν πρέπει θα ρωτήσω
για το μέλλον μου το αργό

αλλιώς δεν γίνεται να ζήσω
κι όλος έρωτα για σένα
παρακάτω ας προχωρήσω
μακρυά απο τα μισημένα

άσε μη μιλάς για την αγάπη
να τρέξει περίμενε το αίμα
θάβρει ανοικτό το μονοπάτι
ν'αγριέψει σαν το ρέμα

δική σου η θάλασσα που χρωματίζει
τόση η μάνητα κι η ζάλη
φουσκώνει και την κοκκινίζει
απο μιά μεριά κι απ'άλλη

ποιός θέλει τώρα να λουστεί
με σωθικά λαχταριστά μες στα νερά της
μονάχη μου η ψυχή σαλεύει και αναζητεί
να βαφτιστεί στην αγκαλιά της

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2014