Ημερολόγιο εντεταλμένου

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπομονή. Όταν η βροχή θα χρωματίζει τα τσιμέντα
τότε θα πετάμε τις βροχερές μέρες
και κάποιος παράδεισος θα χωρέσει τα φτερά μας
που άφησαν άθικτη μια κάποια ομορφιά.
Κάποτε με φώναξαν άνθρωπο!

Ξαστεριά απόψε κι αφού δεν φοβάμαι σκέπτομαι.
Ολονών την φθορά θα μπορούσα να ερωτευθώ
αν δεν ήμασταν έτσι στοιχισμένοι στην γραμμή,
αντικρίζοντας λιγάκι το φεγγαρόφως επάνω της.
Κι η δική μας η αγάπη θα'χε μιαν αίσθηση αιωνιότητας
αν δεν την φτιάχναμε για να'ναι υποφερτή η αναμονή.

Κάποτε με φώναξαν άνθρωπο και χαμογέλασα φθονερά
σαν να με σύστηναν σε κείνον π'απαρνήθηκε
την ξεφτίλα που ονειρεύτηκα
κι έτσι ανεπαίσθητα ονόμασα την ύπαρξη ιδιότητα
και μπέρδεψα την υπομονή με την υποταγή.
Κάποτε με φώναξαν άνθρωπο κι είναι το μόνο που θυμάμαι
έτσι φριχτά που βρέθηκα στοιχισμένος στην γραμμή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-12-2014