Άλλη πατρίδα

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το : ΄Διαφωνία για τον ήλιο κάποιου Ιούνη'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άλλη πατρίδα.

Όλη νύχτα μάλωναν ο βορηάς κι’η θάλασσα.
Όλη νύχτα κύματα- από γάλα, δάκρυα και αίμα-
των αθανάτων οι έφοδοι στις ακτές του τίποτα..
οι αποδράσεις στο λυκόφως και τα μεσημέρια..
και καραβιών, κατάφορτων αδικαίωτα όνειρα,
κατάπλοι στα λιμάνια που είμαι..

Ξημέρωμα τ’αγίου Ησυχίου
και δεν λέει να ηρεμήσει η καρδιά..
ασταμάτητη η βροχή των βροτών
στο σφουγγάρι της γης..
κι’ασίγαστος - πάντα ίδιος-’κείνος
ο απροσδιόριστος λυγμός στο στήθος..

-Μα που βρίσκομαι επιτέλους;

-Ήταν χτες, μόλις, που βιαστικά
έκοψα όλους τους κάβους
που με κρατούσαν δεμένο
σε όσα έμαθα.. όσα μου έμαθαν..
και, χωρίς πιστοποιητικό γέννησης ή ταυτότητα,
ήρθα σ’αυτό το λιθόκτιστο
καλύβι του Ταινάρου,
το αιώνιο ν’απαντήσω..
να ρωτήσω ποιος πραγματικά είμαι..

-Κι’ως άναψα το τζάκι,
στις φλόγες χόρευε μιά άλλη πατρίδα,
κι’ όρμησαν κάποιοι πού’λεγαν
ξεπάγιασαν στην λησμονιά
και παρακάλαγαν να ζεσταθούν..
σε γλώσσα παράξενη.. πού΄νοιωθα γνώριζα,
όμως σε χρόνια παληά,
τότε που στις ακτές της Ιωνίας χαρούμενος
δούλευα τον χρυσό και τις λέξεις.

Όλη νύχτα καίγανε για το κρύο μνήμες..
έριχναν στάχτες στα μαλλιά,
και μιλούσαν για τις γυναίκες
και τις μάνες τους.. και για’ναν
καπνό που δεν ξανάδαν ν’ανεβαίνει..

Έμεινα ν’ακούω και κάποιος μέσα μου
έκλαιγε γοερά ως το πρωί..
κι’ο ίσκιος κάποιου Ελπήνορα
μονότονα μου επαναλάμβανε:
- Δύστηνος ός τηλόθι πάτρης
έφθιτο
…


























[align=center][/align][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2014