Γκρίζα καταχνιά

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Ίσως κάποτε σωπάσουν τα παραμιλητά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν έχει άσπρο φως η μέρα
σαν ξυπνάει απ΄ όνειρα θυμού.
Μόνο μια γκρίζα καταχνιά
που κρύβει διαδρόμους πανικού
να μην απογειωθεί η τρέλα
σ' ερευνητικό διαστημικό ταξίδι
και φέρει εικόνες κι απαντήσεις
απ΄ το δικό σου τον πλανήτη.

Κρύψε μου ουρανέ τα μυστικά σου
δε θέλω να ξέρω τα όριά σου.
Σ' αεροδιάδρομο δε θέλω να βρεθώ,
είμαι μικρή στην ώθηση θα διαλυθώ.

Ταξίδια δως μου γης και της ψυχής,
υπό και χθόνια ας είναι και στιγμής,
μόνο να βρίσκομαι εδώ και να χαρείς
στον ύπνο μου ποτέ πια μην ξαναρθείς.

Ανατινάζω γέφυρες του έρημου μυαλού
σκορπίζοντας μιάσματα αβάσταχτης πληγής.
Μαζεύω τα κομμάτια τους και σβήνω
όλα τα ίχνη που ναι πεσμένα καταγής.
Στα δίνω ουρανέ να ναι δικά σου
και κράτα τα για πάντα μυστικά σου.
Εγώ στην γκρίζα καταχνιά
γυρεύω μόνο μια αγκαλιά
που φέγγει μ' έρωτα τα δάκρυά σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2006