Εκ βαθέων

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εξορισμένος σε τόπο ύμνων κι ευταξίας.
Είναι το μπέρδεμα των ονείρων η ποινή της συμφιλίωσης
και για τον σεβασμό τους που αναβλύζουν την παιδικότητά σου
αφήνεις το χώμα τούτης της καταραμένης γης
να γλιστρά στα δάχτυλα σκεπάζοντας την ηδονή
των αναμνήσεων που αφηρημένος ζωγράφισες στην άμμο.

Νιώθω τον τρόμο της ανένταχτης πορείας
και την βία των απογοητεύσεων των αγαπημένων μου
σαν ξαφνική ηλιαχτίδα θερμή ως προσευχή
που υποχρέωσε το χιόνι να λιώσει στα πεζοδρόμια
κι άφησε τις κατάλευκες νιφάδες της νοήσεως
να ταξιδέψουν τόσο για να ταφούν δίχως μνήμα.

Ετούτη την άρνηση δεν την αντέχω.
Όχι απ'αγάπη σ'ανθρώπους η θεσμούς
μα γιατί θα σκορπιστώ σαν κύμα σε πελώριο βράχο
αν προδώσω την υποταγή που γέννησε τόσα ποιήματα.
Ας είχα κι εγώ την τύχη των δημίων μου
να κάνω το κακό από βλακεία ή πίστη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2014