Με τα μάτια ενός μικρού παιδιού

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Καλημέρα Καλά Χριστούγεννα!! http://youtu.be/4MqHMN1Paks

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γεια και χαρά σας!

Είμαι ένα μικρό χαρούμενο παιδάκι
αλλά έχω πολλές απορίες.

Είναι παράξενοι όλοι οι μεγάλοι,
θέλουν να κάνω πάντα ότι μου λένε.
Ακόμα και να τους χαμογελάω
όταν θέλουν αυτοί... δηλαδή συνέχεια!
Ευτυχώς που μ’ αρέσει κι εμένα να τους χαμογελάω…

Ξέρετε γιατί μ’ αρέσει;
Γιατί αλλάζει το πρόσωπό τους, γίνεται πιο όμορφο,
γιατί αλλάζει η φωνή τους, γίνεται πιο γλυκιά,
αλλάζουν τόσο πολύ που μικραίνουν, μικραίνουν
και γίνονται σαν εμένα παιδιά!!!
Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται αυτό,
αλλά μ’ αρέσει πολύ!

Αυτό όμως το καινούριο που δεν καταλαβαίνω,
είναι ότι αυτές τις μέρες στο σπίτι μας
βλέπω ένα ψηλό πράσινο πράγμα.
Είναι στολισμένο με χρωματιστές μπάλες
μοιάζουν με τις δικές μου μπάλες, αυτές που παίζω
μαζί τους και τις πετάω παντού!

Έχει πολλά φωτάκια, αναβοσβήνουν συνέχεια
και μου θαμπώνουν τα ματάκια!
Θέλω να πάρω τις μπάλες και να παίξω μαζί τους,
αλλά μόλις σηκώσω το χεράκι μου να πιάσω μία,
πάλι μηηη μου λένε!
Γιατί δεν μ’ αφήνουν να παίξω μαζί τους;
Δεν καταλαβαίνω…

Μου λένε ότι αυτό είναι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο
και δεν παίζουμε μ’ αυτό αλλά μόνο το κοιτάζουμε!

Πάλι δεν καταλαβαίνω…
Τι το κοιτάζουμε δηλαδή, αν δεν το πιάσω,
αν δεν το ζουλίξω, αν δεν το βάλω στο στόμα μου
πως θα το ευχαριστηθώ;

Κάτω από το δέντρο πολλά χρωματιστά κουτιά
με όμορφες κορδέλες με φωνάζουν να πάω
κοντά τους και να παίξω μαζί τους.
Οι κορδέλες τους έχουν όμορφα χρώματα
και μου μιλάνε σιγανά,
μου λένε να τις τραβήξω από την ακρούλα!

Μα ούτε κι αυτό μ’ αφήνουν να κάνω.
Είναι δώρα, μου λέει η μαμά μου
και τα ανοίγουμε την πρωτοχρονιά.
Τι είναι η πρωτοχρονιά;
Γιατί δεν τ’ ανοίγουμε τώρα;
Πάλι δεν καταλαβαίνω…

Κι εκείνο το αστέρι που λάμπει στην κορυφή
του Χριστουγεννιάτικου δέντρου
γιατί δεν είναι στον ουρανό;
Εκεί δεν είναι το σπίτι του;

Και τα μικρά φωτάκια που αναβοσβήνουν
είναι μικρά αστεράκια
έχουν κι αυτά για σπίτι τους τον ουρανό.

Είναι τόσο όμορφα τα αστεράκια,
μα γιατί δεν είναι στον ουρανό
κι από εκεί ψηλά ν’ αναβοσβήνουν
για όλα τα παιδάκια του κόσμου;

Δεν καταλαβαίνω…
Αυτό που ξέρω, είναι ότι είμαι πολύ μικρό παιδάκι
και βιάζομαι να τα μάθω όλα…

Α! και κάτι άλλο ξέρω.
Μ’ αρέσει πολύ να σας χαμογελώ
κι αυτό νομίζω το λένε

ΑΓΑΠΗ!!

ΚαΤερίνη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2014