Αληθινά

Δημιουργός: Angelic, Βίκυ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στη διαδρομή μου για καιρό ο Πρωταγωνιστής
Παλικαρίσια, της κάθε μέρας, ταπεινός αγωνιστής
Τα συναισθήματα όλων έτοιμος να μοιραστείς
Σε τίποτα σα να μην πρέπει να αφεθείς

Και ΄τυχε μόνο δυο κουβέντες από τα χείλη μας να βγουν
Έτυχε μόνο δυο χαμόγελα στα πρόσωπα μας να φανούν
Άραγε μόνο αυτά τα λιγοστά αρκούν
Για να σου πουν…

Πως μες τα μάτια σου είδα τον εαυτό μου
Της μοναξιάς τον φίλο, τον εχθρό μου
Τ΄ ατέλειωτο ταξίδι το δικό μου
Το ίδιο τ΄ αναφιλητό μου

Και έτσι στη σκέψη τώρα τη δική σου ταξιδεύω
Στα όνειρα μου κάθε νύχτα σε γυρεύω
Για να γελάσω, λίγο χαμόγελο από σένα κλέβω
Και μοναχά εμένα νε παιδεύω

Στ’ άκουσμα του ονόματος σου, πίσω μου όλα αφημένα
Σαν στάθηκες απρόσμενα κοντά σε μένα
Λόγια που μοιάζαν τρομαγμένα
Κι όσα ένιωσα σαν από χρόνια να ΄σαν ξεχασμένα

Μα λέω τούτη τη φορά, με δυο μου λόγια τρυφερά
Πριν για τον εαυτό μου να ΄ναι πάλι αργά
Να σου ανοίξω μια κλειστή καρδιά
Και να σου πω όσα κανείς δε συγχωρά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2015