Της μνήμης ξύπνημα

Δημιουργός: Angelic, Βίκυ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αδύναμη η μνήμη πια ταξίδι ν’ αρχινίσει
Με εφόδια της το όνειρο και φίλη την ελπίδα
Όσο κι αν θέλει άλλο δεν μπορεί να σιγοψιθυρίσει
Σαν σε χρόνια είναι πιασμένη στην παγίδα

Κάπου σταμάτησε άξαφνα κείνη να ταξιδεύει
Καινούργια μέρη έπαψε άλλο πια να γυρεύει
Τις λύπες τις και τις χαρές με τέχνη να παντρεύει
Τους πόνους κείνη ξέχασε πως είναι να γιατρεύει

Το λίγο πια που επιθυμεί και έρχεται στο μυαλό της
Το χέρι είναι του Πρίγκιπα σφιχτά με το δικό της
Εκείνος σαν της το κρατεί μόνο για το καλό της
Να την επαίρνει όμορφα ο ύπνος ο γλυκός της

Το πιο τρελό που σκέφτεται, πόσο πολύ τον θέλει
Να τον σκεπάζουνε παρακαλεί του Ουρανού οι Αγγέλοι
Σαν βλέπει μες τα μάτια του τον ήλιο να ανατέλλει
Τα λόγια του σαν μοιάζουνε σταγόνες από μέλι

Και από τον ύπνο τον βαθύ τη μνήμη να ξυπνήσει
Να κυνηγήσει το όνειρο, το φόβο να νικήσει
Τον δράκο του παραμυθιού εκείνη να αψηφήσει
Στα χέρια της αν είναι εκείνη εκείνον να κρατήσει

Να διώξει πια τη μοναξιά απ’ το προσκέφαλο της
Σιμά σε κείνον τάχα αν αφεθεί να κοιμηθεί
Όμορφο τέλος να δοθεί που να ’ναι για καλό της
Σαν θα ’ναι εκείνος τρυφερού παραμυθιού η αρχή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-01-2015