Και πάλι μόνος

Δημιουργός: karabasgeorgos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΟΝΟΣ

Και πάλι μόνος μ'άγγιξε κιόλαςτο βράδι
Ισκιοι φαντάσματα γύρω μου
άυλα πνεύματα σειρές στοιβαγμένες νοήσεις
Ρωγμές οι σελίδες αχνίζουν εύγλωττο φώς
χρόνια θέρμη κοσμεί την ερημιά μου

Μικραίνει η νύχτα τις αποστάσεις το παρελθόν σ'αγγίζει
φθαρμένο ποτήρι μισοάδειο ο χρόνος
λίγες γουλιές ακόμα ανέλπιστα φεγγίζει το αναπόφευκτο

Δύσκολες ώρες όταν το χέρι στηρίζει το πρόσωπο
όταντο βλέμμα ακίνητο θωρεί το κενό
ολισθαίνει ο νούςβυθίζεται στα μύχια έκρυπτα βάθη
Φυσαλίδες τα πεπραγμένα αναδύουν αναμνήσεις
χαοτικό τοπίο στην επιφάνεια το δισυπόστατο
εύκολη λεία των ερινύων
Εν χορώ αναμοχλεύουν ενοχές με πλησιάζουν
ποδοπατούν το διάδημα η διαφέντευση σπάζει
σκόρπια κρύσταλλα θρυψαλισμένες μορφές η ζωή μου
δέσμιος γυμνός να κεντά η συνείδηση την πληγή που πονάει
Εγώ, ο έφηβος νέος΄ την ύπαρξη μου κοιτά βλοσυρά και ουρλιάζει

Θυμήσου τους όρκους τα πλάνα σου λόγια να με δαμάσεις
Τυραννίδα επέβαλες στα πρέπει δεν πρέπει
Ανέγνωρα χάλασες χρόνια μεστά αφέθηκες στην αναρρίχηση
Σε λήκυθο σφράγισες τα ανικανοποίητα
αποθυμιάς αρώματα ηδονικά
ελάχιστα ήπια δεν χόρτασα
Θυμήσου βοά σ'αυτό το θυμήσου τρομάζω

Τεμάμενο χέρι του κλείνει και πάλι το στόμα
Λυγμική η φωνή μου ηχοδομεί ικεσία ευσπλαχνίας
Είναι αργά πολύ αργά
Λυπήσουμε γέρασα

Ξημερώνει
Μέσα στο φώς το αυγινό συλλέγω απαντοχή
Καινούργια μέρα βίου καθημερηνών ορών προσθέτει εξιλέωση

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-01-2015