Η Στιχοφόνισα

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δίχως νά 'χουν τα προσόντα,
άγγελέ μου εκπεσόντα,
χθες το βράδυ ξεπορτίσαν, μέσα στο χιονιά,
δυο ξεκάλτσωτα στιχάκια,
που λες κι ήταν τσιγγανάκια,
τριγυρνάγανε στο κρύο και την παγωνιά,
θέλοντας να βρουν εσένα,
άπονη σκληρή καρδιά,
μα δε τ' άνοιξες την πόρτα,
θηλυκέ στιχοφονιά !..



Στα περήφανά σου ώτα,
άγγελέ μου πεπτωκότα
θέλανε να ακουσθούνε, μπας και βρουν χαρά,
μα μες στο δριμύ το ψύχος,
μου ξεπάγιασάνε δίχως
να φοράνε πανωφόρια και ζεστά σκουφιά
κι ήρθαν πίσω με χιονίστρες
και βρογχίτιδα βαριά,
μες στο μαύρο τους το χάλι,
θηλυκέ στιχοφονιά !...



Άμα βγαίνανε στη στράτα,
μ' απαρέμφατα χνουδάτα,
ή ζεστές παρομοιώσεις και μεταφορές,
ίσως νά 'χανε πετύχει,
έντεχνοι να μοιάζουν στίχοι,
σαν εκείνους αχ που γράφουν, κάποιοι ποιητές
κι έτσι ν' άγγιζαν εντός σου,
τις πολύ λεπτές χορδές,
στιχοφόνισα κακούργα,
π' ούτε να με δεις δεν θες....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-01-2015