το αυγό του Κολόμβου

Δημιουργός: ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ

στους φίλους που αξιώθηκα να μοιραστώ ουσία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Palatino Linotype][color=black][I][B][align=center]κούνησες το μαντήλι σου κι ο άνεμός σου κόντρα

την ώρα που στοιβάζονταν παρόν και παρελθόν

ανάμεσα στα μάτια σου ορθώνεται σαν κόμπρα

το μέλλον που συνέλαβαν και πάνε στο Ηθών


τι να σου παραγγείλω πια, από μια ξένη χώρα

κόκκινο και μετάξι θες με μπόλικη σιωπή

γρήγορα, το σκοτάδι της το κυνηγά η ώρα

και τ’ όνειρο που ξύπνησε θέλει κάτι να πει


κοίτα για λίγο, πριν δεθείς για πάντα στα σκοινιά σου

άνισα καθρεφτίζονται τ’ αστέρια στο νερό

ρόλο δεν ξέρω αν έπαιξες σε τούτη τη γενιά σου

ή αν ήσουν στάλα στη βροχή το δύσκολο καιρό


κράτα σφιχτά στο βλέμμα σου τη φλόγα της οργής σου

φως, συντροφιά και αδελφός θα στέκει στ’ ανοιχτά

όσα καράβια κι αν περνούν, εκείνα θα αργήσουν

και θα ‘ρθουν με παράπονα και κλάματα πνιχτά


....κράτησες τις φιγούρες σου και σ' ένα σχήμα ρόμβου

άφησες να σφαγιάζονται αιωνόβιοι αμνοί

σπασμένο στο τραπέζι σου, αυγό σαν του Κολόμβου

και γύρω- γύρω δαίμονες, χορεύουνε γυμνοί....
[/align][/B][/I][/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2015