Ζουλάπι

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Όργωσα την ψυχή μου με άροτρο, προτού την σπείρει ο χρόνος ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βουβός μες τα χαλάσματα στην άκρη του μυαλού του
σε πολιτείες άγνωρες ταξίδευε μονάχος ...
μιά καρδιά που σκλήραινε σαν φαγωμένος βράχος
έκανε πάντα συντροφιά στον σαλεμένο νου του ...

Τρελός κι αλαφροΐσκιωτος … ένας ξεμωραμένος
που η ζωή τυράννησε κι ο χρόνος θα ξεχάσει ...
λάθρα σε κόσμο έζησε που μόνος είχε πλάσει
τι κι αν πολλούς βοήθησε ... θα φύγει ξεχασμένος ...

«Όλοι εσείς οι προύχοντες ... της γης αυτής οι κάποιοι
που στον καθρέπτη κάνατε θεό το είδωλό σας ...
τους ίσκιους σας λατρέψατε στον μιαρό βωμό σας
της κάθε φαύλης έκφανσης ιεροφάντες λάγνοι» ...

Σαν το ζουλάπι γρύλιζε ... αερικό τα βράδια ...
κείνες τις ώρες της σκληρής, μοναχικής συνήθειας ...
θύτες οι σκέψεις ... έτεμναν τα μέλη της αλήθειας
αναζητούσε έρπωντας να βγει απ` τα σκοτάδια ...

Μία αμυδρή, λεπτή γραμμή ... στην άμμο ένα ίχνος
που το μελτέμι έσβησε στο πρώτο πέρασμα του ...
σαν άνεμος ελεύθερος ... έσπασε τα δεσμά του
δεν του αρμόζει λύπηση και δεν του πρέπει ο οίκτος ...

------------------------------------------------------------------------

Παρά την τόση θλίψη του, αγέρωχα κοιτούσε
ακόμη στο λυκαύγισμα κατάματα τον ήλιο ...
με τα αγρίμια μίλαγε, τον πόνο είχε φίλο
της προσβολής το λάβαρο αγέρωχα κρατούσε ...


= = =


18 Δεκεμβρίου 2013

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2015