Ξέρεις πού να με βρεις

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Ανάλαφρη μελαγχολία ενός χαρούμενου τραγουδιού...Πως είμαστε σήμερα;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έπεσε ξανά ένα αστέρι, μέσα στη ματιά
Μια ευχή, δεν πρόλαβα ξανά
Κράτησα το φως της πτήσης κι ήρθα από εδώ
Να σου πω για εκείνο τον καιρό

Πως χαθήκαμε στη λήθη, μέσα στα στενά
Κι όλα μοιάζουνε σημαντικά
Κάθε τέλος έχει πάντα, μια καινούργια αρχή
Φτάνει να μη παίρνει αναβολή

Ξέρεις που να με βρεις
Και στην άκρη της γης
Ίσως φτάσω για σένα να γράψω
Ξέρεις που να με βρεις
Μια στιγμή ενοχής
Δεν μπορεί να με κάνει ν' αλλάξω
Ξέρεις που να με βρεις
Λόγια είναι ντροπής
Και αξίζει για εκείνα να κλάψω.

Άκουσα μες τη γραμμή μου, αναφιλητά
Και δυο λέξεις, να μου λεν δειλά
Μια συγνώμη κι ένα αντίο, ήταν αρκετό
Έξοδο να ψάξω στο κενό

Όλα στο μυαλό είναι δρόμος, Ανατολικός
Κι ένα κόσμος,λίγο πιο τρελός
Πάντα θα είμαι εκεί που θέλεις, σαν επιλογή
Δεν αλλάζει αυτό, σε μια ζωή.

www.eliaspolitis.gr

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2006