Εδώ παπάς εκεί παπάς… Πού είναι ο Καββαδίας;

Δημιουργός: W. KRITIKOS

Τ έ λ ο ς(ελπίζω) και τω Θεώ δόξα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι κακό να είσαι ιερέας και να γράφεις στο stixoi; Κατά τη γνώμη μου, όχι.

Είναι κακό να είσαι χασάπης και να εμφανίζεσαι στο stixoi ως ηλεκτρολόγος; Kατά τη γνώμη μου και πάλι , όχι.

Είναι κακό να είσαι ιερέας πρωτοπρεσβύτερος, γραμματέας Ιεράς Μητροπόλεως , [B]επιφορτισμένος (επισήμως) με τα καθήκοντα του καθοδηγητή εναντίον των αιρετικών και των εχθρών της Ορθοδοξίας,[/B] ιδρυτής ή πρωταγωνιστής σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους, με πύρινους λόγους κατά υποκριτών φρισαίων κτλπ…
και από την άλλη να εμφανίζεσαι στο φιλελεύθερο αυτό σάϊτ, το stixoi, ως ναυτικός ποιητής μιμούμενος τον «βλάσφημο» ποιητή Καββαδία, απεκδύοντας τον από την γοητεία της «καταραμένης» του πένας και παραγεμίζοντας τους «καββαδιακούς» σου στίχους με ύπουλες θεομπηχτικές παραινέσεις και διάφορες μεταφυσικές προτροπές κατηχητικού τύπου;

H δική μου απάντηση είναι: [B]Όχι, δεν είναι κακό. Ναι, να το κάνεις. Αφού δηλώσεις, πρώτα, την ιδιότητά σου.[/B]
Αλλιώς η ίδια η Εκκλησία σου, έχει διαθέσιμο χαρακτηρισμό για την περίπτωσή σου. :

ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΗΣ.

Ακολουθούν επιλεγμένα αποσπάσματα κριτικών για την καταραμένη ποίηση του «βλάσφημου Μαρκόνι».:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στη συλλογή Μαραμπού ο αναγνώστης θα συναντήσει και το διάστροφο και το σάπιο, το αρρωστημένο και το απαγορευμένο.
«στη μικρή κοινωνία που σχηματίζουν οι μεθυσμένοι ναύτες, στα ανθρώπινα ράκη που στιγματίζουν τη σάρκα τους με γοργόνες και μορφές». Αποτελούν ένα κόσμο που εντυπώθηκε στην αίσθηση του ποιητή. Κι ο ίδιος αδιαφόρησε για τα χρώματα του δειλινού, δε ρέμβασε αγναντεύοντας τους ορίζοντες, όπως θα έκαναν πολλοί νέοι της ηλικίας του. Δ ί χ ω ς να προσεταιρίζεται στοιχεία μ ε τ α φ υ σ ι κ ά –τόσο ξ έ ν α άλλωστε στην ιδιοσυγκρασία του και στην πείρα της ζωής του– κοίταξε όσο μπορούσε βαθύτερα και ζήτησε με τα απλά εικονοπλαστικά μέσα, να συλλάβει το δραματικό στοιχείο που υπήρχε στα πράγματα και τα πρόσωπα._Δέλιος.

Ο Καββαδίας του Μαραμπού «νομιμοποιεί» τη «φυγή», την «αμαρτία» και την «παρακμή»˙ ήταν ο γραφικός «τρελός»._Λυκιαρδόπουλος.

Πόσο το νιώθει κανείς διαβάζοντας την ποίηση του Καββαδία, πως είναι απότολμο πράμα να μιλάς για τον άνθρωπο πριν γνωρίσεις καλά τη γη που τον φτιάνει… Τα οράματά του είναι γ ή ι ν α και γι’ αυτό είναι βέβαια και μεγάλα, γιατί η γης είναι το πραγματικότερο ανθρώπινο περιβάλλον κι είναι στα μέτρα του ανθρώπου από τη στιγμή που ο άνθρωπος μπορεί να κινιέται και να φαντάζεται._ Πανσέληνος.

Βέβαια, ο κοσμοπολιτισμός του Καββαδία δεν έχει τίποτε το κοινό με τη λεπταισθησία και την πνευματική αριστοκρατικότητα, …Φυτρώνει στους αντίποδες των καταστάσεων αυτών, στους αντίποδες όλου του ως τότε ποιητικού κοσμοπολιτισμού, σαν αμαρτωλό φυτό του υπόκοσμου των φορτηγών καραβιών και των σύγχρονων λιμανιών. …πρόσθεσε τον πρωτόγονο εξωτισμό και την ελκυστική βαναυσότητα των περιστατικών της ταξιδιωτικής του εμπειρίας…_Καραντώνης.

Και γυναίκες... Άπειρες γυναίκες που ομορφαίνουν τις σκληρές ώρες της βάρδιας, άπιστες, πιστές, αθώες, ανήσυχες, απάνθρωπες, πονετικές, το αιώνιο θηλυκό που οδηγεί τη ρότα της περιπέτειας, μιας αναζήτησης χωρίς τέλος.
Ο ερωτισμός στην πιο καθαρή, την πιο απελευθερωμένη από κοινωνικά πλέγματα μορφή…_ Κόρφης.



Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2015