Αποκαθήλωση του γελοίου

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπεροπτική στιγμή. Τι γελοίος άνθρωπος να ονομάζω
ταπεινοφροσύνη κάθε απομεινάρι πραγματικότητας
για να χωρέσει τ'ονειρεμένο στ'όνειρο.
Άκουσα τον καλπασμό των ομορφότερων αλόγων
μα δεν βρήκα ούτε τα χνάρια τους να λατρεύω
κι έτσι τα ζωγράφισα, όμορφα, σ'ένδοξη μάχη.
Ιεροσυλία ή παρηγοριά, ίδια η χυδαιότητα.

Υπέροχη η σκιά σου απόψε, έρωτα!
Οι μορφές άλλωστε είναι το έργο τέχνης των ηλιθίων.
Καταλαβαινόμαστε περίπου όπως αγαπιόμαστε:
Μιμούμενοι ο ένας την επιθυμία του άλλου
για να χωρέσει τ'ονειρεμένο στ'όνειρο.
Εγωισμός. Λίγο μονιμότερη υπεροπτική στιγμή.

Κι όλα εκείνα που για ένα καπρίτσιο δεν ειπώθηκαν
έκαναν τον χρόνο να ρέει πιο αργά επιταχύνοντας επιτόπια.
Δειλία ή χυδαιότητα, ίδια η παρηγοριά.
Δεν καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλώ;
Ακούς τουλάχιστον τον καλπασμό των ομορφότερων αλόγων;
Απλώς προσπαθώ ν'αγαπήσω κάτι άλλο απ'τ'όνειρο.
Τι γελοίος άνθρωπος
να προσπαθώ να φανερωθώ κρύβοντας τον ίσκιο μου!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2015