Κι όμως ήσουν εκεί

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Αφιερωμένο σε μια φίλη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι όμως ήσουν εκεί.
Ν' αφουγκραστείς όπως κατέχεις την ψυχή.
Να μοιραστείς ό,τι σου πρόσφερε η ζωή.
Και σαν αγγίζονται οι ψυχές
όλα τ' αστέρια πυρπολούν τη μοναξιά
και μέσα μας σφηνώνει λίγη ζεστασιά.

Δεν έχει ευχαριστώ τούτο το δώρο.
Μονάχο του ιχνηλατεί τα λογικά
χαράζει τ' όνομά του στην καρδιά
και ξετυλίγει τις ζωές με πόνο.

Κι όμως ήσουν εκεί.
Ακόμα κι όταν έφευγα.
Ήταν εκεί κι ο ήλιος
και το φεγγάρι μαζί.
Κι άλλο απρόσμενο δώρο!
Να δύει ο ήλιος
τη λύπη μου που φεύγω.
Να φωτίζει το φεγγάρι
το χρώμα του ν' αντέχω.
Σα να μας μίλησε η φύση
για τούτο το άγγιγμα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2006