Μαύρη φλόγα

Δημιουργός: _Ασημος

Το πιο τρομερό στον κόσμο είναι όταν η ψυχή γίνεται ύλη και χωρά σε μια τόση δα σταγόνα... (το δάκρυ)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην αδράνεια του κόσμου
έχασα εσένα φως μου
Σαν τυφλός μασκαρεμένος
από σκοτάδια θηλασμένος

Σε γυρεύω μες τις στάχτες
σύμβολο σ’αρχαίους χάρτες
Που οι πλάκες έχουν θάψει
το όνομα σου μες τη λάσπη

Τα φτερά σου λαβωμένα
με πλέγμα αγκάθινο δεμένα
Όμηρος στα καθώς πρέπει
νάρκισσος χωρίς καθρέφτη


Η ψυχή μου προχωράει και εγώ ακολουθώ
εγώ κρατάω τα ταξίδια και αυτή προορισμό

Τι κι αν έχω μείνει μόνος τι κι αν έμεινα λειψός
σε ένα ανύμφευτο κορμί γεννάτε ένας μικρός θεός

Κι αν οι πόλοι ενωθούν σε μια τρυφερή στιγμή
είναι έρωτας καρδιά μου κι όχι αγάπη αληθινή


Μες το πλήθος κουρασμένος
με κοιτούν σα’να μαι ξένος
Στων ωρών μας το καντήλι
καίει σ’όλους η ίδια υλη

Μόνο το μυαλό διαφέρει
στου σχεδίου το πανέρι
Βάλε ξέχωρα τα αστέρια
μην σου μείνουνε στα χέρια

Η ιστορία θα μας σώσει
στου μυστηρίου μας τη γνώση
Θα λεν οι καιροί ήσαν λίγοι
που το παρόν σου θα’χει φύγει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2015