κυπραίε

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

εκεί στην πόλη ολοένα που θυμάμαι
δρόμος πικρός ξανοίγει στα περασμένα
είμαστε όλοι μαζί χέρι χέρι και πάμε
μες στους ωραίους υετούς και στα ηλιολουσμένα

πρόσωπα και βλέματα με περιπάτους ορθρινούς
γητέματα στη μυθική χαρά τη μακρυνή
που τραγουδάνε τους ατέλειωτους καημούς
και τη ζωή μας που απόμεινε βουβή

κυπραίε, καθώς τραγουδάς ακούγονται οι λυγμοί σου
απο τη νύχτα εκείνου του χοϊκού ιούλη
που οι ουρανοί γκρεμίστηκαν και χώθηκαν στη γή σου
κι ο πόνος πήγε κρύφτηκε στο μαύρο σου μεδούλι

γέρασες παράφορε μες στα όνειρα χαμένος χρόνια
με προσμονή κι ελπίδα να καίνε την αλήθεια
πως η ζωή μαραίνεται με ψεύτικα αφιόνια
πότε στ'αραχνιασμένα βάραθρα πότε στα παραμύθια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2015