Η Λούσυ Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ Όταν ζεις με φαντάσματα ... πάντοτε ψάχνεις για εκείνη την αλήθεια που θα σε λυτρώσει ... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Είχα κάποτε μία γάτα που την είχα βαφτίσει Λούσυ ...
Συνήθιζε να κάθεται στα πόδια της μάνας μου, όταν εκείνη έραβε. Τα καλοκαίρια ανέβαινε στο πλυσταριό μας, που είχε δροσιά και τα χειμωνιάτικα μεσημέρια έπαιζε με τις ώρες, κυνηγώντας ανελέητα ένα καφετί λούτρινο ζωάκι, στην απάνεμη ηλιόλουστη αυλή μας, ζεσταίνοντας έτσι την πάντα καλογυαλισμένη σταχτόγκριζα γούνα της.
Κάποιο χειμωνιάτικο βράδι η γάτα έφυγε από το σπίτι μας και πέρασαν δύο ημέρες χωρίς να φανεί και θυμάμαι πως έκανα τότε την προσευχή μου για να επιστρέψει. Μία απλή παιδική προσευχή ... Το άλλο πρωί την άκουσα με έκπληξη να νιαουρίζει έξω από παράθυρό μου, ξύνοντας την εξώπορτα. Από τότε, κάθε φορά που χανότανε έκανα την ίδια προσευχή.
Ώσπου κάποτε η Λούσυ έφυγε από το σπίτι μας χωρίς να επιστρέψει ποτέ, χάθηκε για πάντα ... Συνέχισα όμως να λέω την προσευχή πολλά βράδια μετά που κατάλαβα ότι δεν είχε πια κανένα νόημα, εκτός από το ότι κάθε φορά που την έλεγα, αισθανόμουν την παρουσία της κοντά μου.
Τέλος εποχής ...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2015 |