Σκληρή μοναξιά

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

Καλή μας βδομάδα............Ένα ταξίδι η ζωή μας, ας το ζήσουμε κι ας το ταξιδέψουμε, όσο μας χαρίζεται..................

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έξω σκοτάδι πυκνό.
κρύο και ερημιά έχουν απλωθεί
τόσο στην ατμόσφαιρα, όσο και στην καρδιά μου,
καθισμένη δίπλα στο τζάκι
και στην φωτιά που μου κάνει συντροφιά,
δύο ποτήρια στο τραπέζι να τα βλέπω
και να νομίζω πως είναι κάποιος εδώ κοντά μου
ίσα που να νιώθω την συντροφιά του,
για να ξεχνάω πόσο πονά η μοναξιά!

Κλείνω τα μάτια και αναρωτιέμαι,
τι έκανα στην ζωή μου για μένα;
Τί έδωσα;
Τι πήρα;
Πού πάω μόνη μου;
Χωρίς κάποιον να μου κρατά το χέρι,
χωρίς κάποιον δίπλα μου να μου μιλά,
χωρίς την συντροφιά του αγαπημένου,
σ΄αυτά τα κρύα βράδια
που το κορμί λαχταρά για ζεστασιά
και η ψυχή για την συντροφιά του,
που θα την αγγίξει και θα την ζεστάνει
και εκείνη θα ανοίξει σα τριαντάφυλλο στον ήλιο,
σαν δεχτεί το τρυφερό χάδι του
και θα αρχίσει να χτυπάει και να ζει πάλι
και κάποιον να της ψιθυρίσει και να της λέει!

''Εγώ είμαι εδώ για σένα,
και πάντοτε θα είμαι εδώ,
όσο ζω και υπάρχω,
γιατί πάντα θα σ΄αγαπώ''!

Και τότε,
ένα δάκρυ κάνει την εμφάνισή του
εκεί στην άκρη των ματιών,
τραμπαλίζεται στην άκρη των βλεφάρων,
κυλάει στα μάγουλα και φτάνει ως τα χείλη καυτό,
και τα χείλη καίγονται και ψιθυρίζουν ......

''Τι έκανα;
Πού έφταιξα,
Για να αξίζω τόση μοναξιά!!!!!!!!!!!!!!''

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-02-2015